Μια Σύντομη Ιστορία του καφέ αστάθεια των τιμών στη σύγχρονη εποχή (1963-2013)

Ως το 2014 θα βεβαιώνουν, συνθήκες καλλιέργειας στη Βραζιλία έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ιστορία των τιμών του καφέ.

Δεδομένου ότι ο Διεθνής Οργανισμός Καφέ δημοσίευσε μια μνημειακή έκθεση νωρίτερα αυτό το έτος για την ιστορία της αγοράς του καφέ σε όλο τον κόσμο, έχουμε την εξαγωγή ορισμένα βασικά σημεία για να βοηθήσει να θέσετε την τρέχουσα κατάσταση της αγοράς σε κάποια ιστορική προοπτική.
Όπως αναφέραμε στο πρώτο μέρος αυτής της σειράς - μια ιστορία της παγκόσμιας παραγωγής καφέ - καφέ με κεφαλαίο C είναι μια εύθραυστη οργανισμού στον οποίο εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται, όχι μόνο για να περάσει τη μέρα τους, αλλά για να επιβιώσουν. Κατά τη διαμόρφωση της ιστορίας του καφέ σε μια περίοδο δεκαετιών γενιάς-διέλευσης, μπορούμε να πάρουμε μια εικόνα του ιστορικού καφέ εμπόρευμα και ενδεχομένως κάποιες αναλαμπές στο μέλλον της.
Το ICO έχει αναμφισβήτητα πλουσιότερη προοπτική στην ιστορία της αγοράς του καφέ από οποιοδήποτε άλλο οργανισμό. Η 51-year-old σώμα ιδρύθηκε αρχικά σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Έθνη, και σε αυτήν την ημέρα επιβλέπει τη διεθνή συμφωνία για τον καφέ, που αντιπροσωπεύουν όλες τις χώρες παραγωγής του κόσμου καφέ και σχεδόν όλες οι καταναλώτριες χώρες του κόσμου.
Όπως και με το βλέμμα μας στην παραγωγή του καφέ, η σύγχρονη ιστορία της αγοράς του καφέ μπορεί σαφώς να χωριστεί σε δύο χρονικές περιόδους: η ρυθμιζόμενη σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες καφέ 1963-1989 περίοδο? και η μετέπειτα περίοδος της ελεύθερης αγοράς από το 1990, μετά από τις διαπραγματεύσεις ICA κατάρρευση το 1989. Το ICO εξηγεί:

Μέχρι το 1989, η αγορά του καφέ ρυθμίζεται από μια σειρά διεθνών συμφωνιών στον καφέ που προορίζονται για τη διαχείριση της προσφοράς και τη διατήρηση της σταθερότητας των τιμών. Το σύστημα στη συνέχεια κατέρρευσε, και από το 1990 η αγορά του καφέ έχει υπαχθεί στις δυνάμεις της προσφοράς και της ζήτησης της ελεύθερης αγοράς.

Η κατανομή αυτή ήταν καταστροφική για πολλούς ανθρώπους κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού, όπως σύνθετης ενδεικτικής τιμής του ICO για καφέ μειώθηκαν κατά σχεδόν 75 τοις εκατό κατά τα επόμενα πέντε χρόνια, από 1,34 δολάρια ανά λίβρα το 1989 σε έναν μέσο όρο 0,77 δολάρια ανά λίβρα από το 1995. Αυτό δήλωσε , η απορρύθμιση οδηγήσει επίσης σε άμεσες αυξήσεις στην ευκαιρία της προσφοράς, θέτοντας τα θεμέλια για την ελεύθερη παγκόσμια αγορά, είμαστε εξοικειωμένοι με σήμερα.
Εδώ, χρησιμοποιώντας δεδομένα και στατιστικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν και από κοινού από την ICO, είναι μια σύντομη ιστορία των τιμών των βασικών προϊόντων καφέ και την αστάθεια των τιμών, πριν και μετά τις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς πήρε τον έλεγχο το 1990:

Οι ποσοστώσεις εξαγωγών

Η έννοια των ποσοστώσεων των εξαγωγών - η παρακράτηση των προμηθειών καφέ που υπερβαίνει τις απαιτήσεις των καταναλωτών από την αγορά - ήρθε περίπου το 1962, και για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι το 1973 εργάστηκε για να σταθεροποιηθεί σε γενικές γραμμές οι τιμές σε παγκόσμιο επίπεδο, ταιριάζει με ετήσια επίπεδα παραγωγής και κατανάλωσης, και να βοηθήσει τις χώρες παραγωγής ορίζουν τα δικά τους συστήματα στην αγορά ως απάντηση στην παγκόσμια ζήτηση.
Το σύστημα των ποσοστώσεων στη συνέχεια κατέρρευσε το 1973, καταναλωτικά πρότυπα και η παραγωγή άρχισε να ποικίλει περισσότερο. Αυτό, σε συνδυασμό με το βαρύ παγετό στη Βραζιλία το 1975, οδήγησε στην πιο δραματική καφέ ραγδαία αύξηση των τιμών έχει δει στη σύγχρονη περιοχή, τόσο από την άποψη της πραγματικής αξίας και της ονομαστικής αξίας. Ενώ οι τιμές ομαλοποιηθεί το επόμενο έτος, η ακίδα προκάλεσε η ICO να δημιουργήσετε μια διάταξη στο σύστημα των ποσοστώσεων των εξαγωγών που θα επιτρέψει ποσοστώσεις πρέπει να ανασταλεί σε περίπτωση που οι τιμές ακίδα πολύ υψηλή ή πολύ χαμηλή.
Οι επόμενες ποσοστώσεις εξαγωγών τέθηκε σε ισχύ το 1980, με αποτέλεσμα αυτό το ICO περιγράφει ως συνέπειας των τιμών μέχρι μια άλλη δραματική ανοδική ραγδαία αύξηση των τιμών το 1986, προκαλώντας μια σύντομη ανελκυστήρα των ποσοστώσεων, μέσα από το 1989 και την κατάρρευση της διεθνούς συμφωνίας καφέ. Μηνιαίες τιμές το 2011 ήταν η υψηλότερη στην ιστορία του καφέ μετά από μια έντονη και μακρά ανάκαμψη από την κρίση του καφέ, αλλά η ICO λέει ότι υπάρχει συνέχεια υπήρξε μια "σοβαρή επιδείνωση των τιμών, ενώ το κόστος των εισροών παραγωγής καφέ, ιδιαίτερα τα λιπάσματα και εργασίας, συνεχίζουν να αυξάνονται . "

Arabica εναντίον Robusta

Οι αποκλίσεις των τιμών μεταξύ του Arabica και Robusta καφέδες έχουν διευρυνθεί δραματικά κατά την περίοδο της ελεύθερης αγοράς που αρχίζει το 1990. Η μέση διαφορά μεταξύ των C-αγορά "Άλλα Milds" και Robustas κατά τη διάρκεια της ελεγχόμενης περιόδου ήταν 14,86 σεντς ανά λίμπρα, με ετήσιο υψηλό των 47,53 σεντς ανά λίρας καταγράφηκε το 1986, που προκύπτει από την έλλειψη προσφοράς Arabica μετά το 1985 της Βραζιλίας ξηρασία.
Από το 1990, ωστόσο, η μέση ετήσια διαφορά ανάμεσα στις δύο ποικιλίες ήταν 52,25 σεντς ανά λίμπρα, με τη διαφορά φθάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα (πάνω από $ 1,60 ανά λίβρα) το 2011.

Μεταβλητότητα

Μεταβλητότητα, βέβαια, είναι κακό για όλους κατά μήκος της αλυσίδας. Δεδομένου ότι η ICO λέει:

Στις χώρες εξαγωγής, η μεταβλητότητα είναι μια πηγή αβεβαιότητας σε σχέση με τις αποδοχές των εξαγωγών και των φορολογικών εσόδων, καθώς και η αστάθεια των εισοδημάτων των παραγωγών. Στις χώρες εισαγωγής, η αστάθεια των τιμών καθιστά δύσκολο για ψηστιέρες για τον έλεγχο του κόστους επεξεργασίας και επηρεάζει τα περιθώρια κέρδους για τους εμπόρους και τους μετόχους, καθιστώντας τις δραστηριότητές τους λιγότερο ελκυστική.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Διεθνούς Οργανισμού Καφέ της μεταβλητότητας, η γενική εικόνα από το 1963 έως σήμερα έχει σημαντικά υψηλότερη μεταβλητότητα μεταξύ των εμπόρων στις αγορές συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης σε σχέση με τη μεταβλητότητα στο ICO σύνθετης ενδεικτικής τιμής για τους καφέδες εμπόρευμα. Με λίγα λόγια, υπήρξε, και συνεχίζει να είναι, πολλές εικασίες, με ποικίλες επιπτώσεις στην πραγματική τιμή του καφέ.
Η ακραία αστάθεια των τιμών μέχρι στιγμής το 2014 υπήρξε μια ισχυρή υπενθύμιση σχετικά με την επίδραση των καιρικών δυνάμεων στη Βραζιλία για την τιμή του καφέ σε όλο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της περιόδου ρυθμιζόμενη αγορά, ήταν τον καιρό που σχετίζονται με πτώση της παραγωγής στη Βραζιλία το 1975 και το 1985, που προκάλεσε εκτίναξη των τιμών για την άρση των ποσοστώσεων των εξαγωγών. Όπως λέει η ICO, "Τα υψηλότερα επίπεδα μεταβλητότητας καταγράφεται γενικά για τους μήνες Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο, δεδομένου ότι καλύπτουν την περίοδο των πιθανών παγετών στη Βραζιλία, τροφοδοτώντας κερδοσκοπική δραστηριότητα."
Σε γενικές γραμμές, το ICO χαρακτηρίζει τις τιμές κατά την περίοδο της ελεύθερης αγοράς από το 1990 ως τις κλιματικές κρίσεις στη Βραζιλία συνέβαλαν σε τρεις της περιόδου τεσσάρων πιο ασταθείς χρόνια "πολύ ασταθής.»: Το 1994, το 1999 και τώρα το 2014.
Το ICO περιγράφει τα πρότυπα της μεταβλητότητας από το 1990 ως "σημαντικά αλλάξει" από τη ρυθμιζόμενη περίοδο, στο ότι οι απαντήσεις των τιμών σε δυνάμεις όπως οι κλιματικές κρίσεις έχουν βάση σημαντικά περισσότερο σε εικασίες. Από την άλλη πλευρά, η προκύπτουσα αστάθεια των τιμών έχει γίνει «σημαντικά μικρότερη." Ο ICO προτείνει να εξεταστεί αυτό το μοτίβο από την άποψη των θεμελιωδών στοιχείων της αγοράς, λέγοντας: "Προμήθεια συχνά επηρεάζεται είτε από εξωγενείς παράγοντες που σχετίζονται με το κλίμα, με την έννοια ότι μια περίοδος σύντομης προμήθειας μπορεί να ακολουθείται από μία περίοδο υπερπαραγωγής και αντίστροφα. "